Znikające krajobrazy. „Opowieść przestrzenna” Mirona Białoszewskiego

Wystawa Znikające krajobrazy. „Opowieść przestrzenna” Mirona Białoszewskiego ukazuje prawobrzeżną Warszawę w okresie jej dynamicznej urbanizacji i modernizacji, widzianą oczami poety. Punktem wyjścia do obserwacji miasta jest powieść „Chamowo”, powstała w 1975 r., gdy Białoszewski przeprowadził się ze Śródmieścia do mieszkania przy ulicy Lizbońskiej 2.

Zapraszamy do przestrzennej lektury fragmentów „Chamowa” i innych utworów literackich Białoszewskiego, a także posłuchania jego głosu – elementem wystawy będą nagrania magnetofonowe zarejestrowane przez poetę. Uzupełnione o zdjęcia wykonane przez mieszkańców okolic opisywanych w książce i materiały prasowe, układają się one w opowieść o prawobrzeżnej Warszawie, a zwłaszcza Pradze-Południe lat 70. i 80. XX w.

Zapisany w powieści rok życia pisarza na „Chamowie” staje się kanwą naszej „opowieści przestrzennej”. Rozpoznając tereny rozpościerające się wokół Kępy Gocławskiej, gdzie mieszkał Białoszewski, wchodzimy do wnętrza utworu literackiego. Proponujemy spojrzenie oczami pisarza na procesy zagarniania przez wielkie miasto i nowoczesność słabo zurbanizowanych obrzeży: Grochowa, Gocławia, Saskiej Kępy czy Przyczółka Grochowskiego.

Wystawa zachęca nie tylko do podążania śladem Białoszewskiego po prawobrzeżnej Warszawie, ale również do refleksji nad procesami urbanizacyjnymi, wspólnymi dla wszystkich rozbudowujących się miast.