Używamy plików cookies do zbierania informacji dotyczących korzystania z serwisu Muzeum Warszawy i jego oddziałów. W każdej chwili możesz zablokować obsługę plików cookies w swojej przeglądarce. Pamiętaj, że zmiany ustawień w przeglądarce mogą ograniczyć dostęp do niektórych funkcji stron internetowych naszego serwisu.

pl/en

WYSTAWY

19 września 2024 roku – 23 lutego 2025 roku
10 zł normalny / 8 zł ulgowy, bezpłatny czwartek

Praga ’44

Wystawa Praga ’44 – nieznana historia powstania warszawskiego na prawym brzegu Wisły. 

Wybuch powstania warszawskiego podzielił Warszawę wzdłuż linii Wisły. Historia miasta od sierpnia 1944 do stycznia 1945 roku to dwie odrębne, choć związane ze sobą opowieści. Walki na prawym brzegu trwały zaledwie kilka dni. Gdy we wrześniu w lewobrzeżnej Warszawie dogasało powstanie, na Pragę wkroczyli Rosjanie. W cieniu zagrożenia i represji ze strony służb bezpieczeństwa zaczęło się odradzać życie. Wystawa Praga ’44 przybliża mało znaną historię czterodniowego zrywu i pokazuje, jak w cieniu trwających walk w przyfrontowym mieście toczyło się codzienne życie.

Informacji na temat powstania na Pradze jest tak niewiele, że czasem można by wręcz odnieść wrażenie, iż na prawym brzegu walk nie było. Jednak powstańcy na Pradze prowadzili równie zacięte boje jak ich kompani po lewej stronie Wisły. Bez uwzględnienia ich historii obraz sierpniowych wydarzeń pozostaje niepełny.

Rozerwanie miasta

Walki na Pradze trwały zaledwie cztery dni. Niedostatecznie uzbrojeni powstańcy musieli zmierzyć się z doskonale wyszkolonymi, liczniejszymi, dobrze uzbrojonymi jednostkami niemieckimi, które w oczekiwaniu na atak Armii Czerwonej były skoncentrowane na prawym brzegu. Trwałe opanowanie wyznaczonych celów było zadaniem niewykonalnym.

Decyzja o wstrzymaniu walk zapadła 4 sierpnia. To uchroniło Pragę od podzielenia losu lewego brzegu. Straty w ludności i zabudowie po tej stronie Wisły były nieporównywalnie mniejsze. Do wkroczenia Rosjan na Pradze panował niemiecki terror: godzina policyjna, egzekucje, łapanki, w których wyniku 10 tysięcy mężczyzn wywieziono na przymusowe roboty do Rzeszy. Ludność żyła w skrajnie trudnych warunkach, cierpiąc głód, pozbawiona opieki medycznej i leków. Gdy płonąca powstańcza Warszawa walczyła, prażanie obserwując jej niszczenie, pełni niepokoju o bliskich, którzy tam pozostali, próbowali przeżyć w nieludzkich warunkach pod niemiecką okupacją. Trzynastego września wycofujący się Niemcy wysadzili wszystkie mosty. Praga została odcięta od reszty miasta.

Osobność Pragi. Codzienne życie w przyfrontowym mieście

Praga po zdobyciu przez Armię Czerwoną i Wojsko Polskie w połowie września stała się miastem frontowym. W cieniu zagrożenia i represji ze strony służb bezpieczeństwa budziło się tu powojenne życie polityczne, społeczne, kulturalne. Z lewego brzegu nadal trwał ostrzał sięgający aż do ulicy Targowej, nazywanej strefą śmierci. Mieszkańcy nie ewakuowali się, więc Praga stała się jedynym polskim miastem, w którym sto tysięcy ludzi bez opału, wody, jedzenia i w ciągłym zagrożeniu organizowało swoje codzienne życie.

Od 19 września prawobrzeżna Warszawa miała prezydenta – Marian Spychalski wraz z Zarządem Miasta próbował rozwiązywać bieżące problemy: jak uruchomić piekarnie, odzyskać węgiel z płonących hałd, rozdzielić radziecką mąkę, pochować poległych, reglamentować żywność. Gdy na lewym brzegu hitlerowcy burzyli miasto, na prawym ukazywało się „Życie Warszawy”, trwały próby chóru, zawiązały się zespół kameralny i orkiestra. W listopadzie 1944 roku w działającym na prawym brzegu teatrze odbyła się pierwsza premiera. Aktorzy grali z pamięci, we własnych ubraniach. Publiczność przyniosła krzesła ze sobą. Robotnicy starali się ocalić to, co zostało z fabryk, i uruchomić produkcję. Kupcy składali się na odbudowę Bazaru Różyckiego. Lekarze ze Szpitala Praskiego reaktywowali Wydział Lekarski. Praga starała się żyć.

Zszywanie miasta. Powrót do ruin i odbudowa

W styczniu 1945 roku Armia Czerwona i Wojsko Polskie wkroczyły do lewobrzeżnej Warszawy. Za skutą grubym lodem Wisłą czekało wymarłe, zrujnowane miasto. Gdy tylko otwarto pierwsze mosty pontonowe, ludzie ruszyli tam w poszukiwaniu bliskich i rodzinnych pamiątek ukrytych pod gruzami, po opał i wyposażenie nowego domu, po towar na handel. Na Pragę docierali powracający warszawiacy, szukający dachu nad głową. Do końca miesiąca liczba ludności tej części Warszawy wzrosła o 12 tysięcy. Czekano na odbudowę stolicy, rodziny i miasto łączyły się w nowej rzeczywistości.

„Mapa śmierci” na prawym brzegu. Pokazuje miejsca egzekucji i prowizorycznych grobów

Wystawę Praga ’44 otworzy mapa miejsc egzekucji i prowizorycznych grobów ludności cywilnej i powstańców w prawobrzeżnej części miasta, która powstała w ramach akcji społecznej w Muzeum Warszawskiej Pragi. Dzięki wspólnej pracy mieszkanek i mieszkańców oraz wszystkich chętnych każda udokumentowana ofiara cywilna i śmierć powstańcza zostały oznaczone jedną szpilką.

Miejsca egzekucji i pochówków ustalono na podstawie źródeł historycznych, a do oznaczenia ich na mapie, złożonej ze zdjęć lotniczych wykonanych w czasie powstania i po jego upadku, posłużył plan przedwojennej Warszawy. Zdjęcia pochodzą z The National Archives w College Park pod Waszyngtonem. Zostały opracowane przez Zygmunta Walkowskiego specjalizującego się w interpretacji zdjęć Warszawy z okresu drugiej wojny światowej.

Na ekspozycji będzie można zobaczyć również archiwalne zdjęcia, zachowane z czasów walk pamiątki powstańcze i dokumenty, a także fragment relacji dowódcy powstania na Pradze – Antoniego Żurowskiego.

Wystawa jest częścią programu obchodów 80-lecia powstania warszawskiego w Muzeum Warszawy. Sprawdź program wydarzeń.

KOLOFON

kuratorki / curators Anna Mizikowska, Aleksandra Sołtan

współpraca kuratorska / co-curators Katarzyna Kuzko-Zwierz, Karolina Ziębińska

projekt wystawy / exhibition designer Kosmos Project

projekt graficzny / graphic design Marta Masella

produkcja / production manager Olga Baron

tłumaczenie / translation Marcin Wawrzyńczak

redakcja i korekta / editing and proofreading Urszula Drabińska

 projekt plakatu / poster design Anna Światłowska, z wykorzystaniem zdjęcia Zofii Chomętowskiej, Most pontonowy, tymczasowa przeprawa przez Wisłę, 1945, Muzeum Warszawy

koordynacja realizacji/ realization coordinated by Mariusz Stawski

realizacja / realization of the exhibition Ksenia Góreczna, Paweł Grochowalski, Krzysztof Hernik, Krzysztof Kwiatkowski, Piotr Lipiński, Katarzyna Radecka, Leszek Sokołowski, Krzysztof Kwiatkowski, Tomasz Raubo, Dariusz Sałański

opieka konserwatorska / conservation care Piotr Kaczkiełło, Julia Kłosińska, Igor Nowak, Piotr Popławski, Adam Wrzosek

koordynacja digitalizacji / digitalization coordinated by Mikołaj Kalina

digitalizacja / digitalization Adrian Czechowski, Eliza Kowalska-Małek, Kamil Łuczak, Michał Matyjaszewski, Anna Sulej

wypożyczenia zewnętrzne / external loans Janusz Kurczak

wypożyczenia wewnętrzne / in-house loans  Tomasz Lewandowski, Małgorzata Oliwińska, Dorota Parszewska, Joanna Rykiel, Zuzanna Sieroszewska-Rolewicz, Filip Żelewski

dostępność / accessibility Karolina Sawicka

program edukacyjny / educational program Aleksandra Karkowska-Rogińska, Natalia Morawska

program towarzyszący / accompanying events Ewelina Bartosik

komunikacja i marketing / communication and marketing Joanna Andruszko, Małgorzata Czajkowska, Agata Fijałkowska, Agata Fronczyk, Klaudia Gniady, Daniel Karwowski, Anna Ładna, Dagmara Jędrzejewska, Jowita Purzycka, Nela Sobieszczańśka, Milena Soporowska

obsługa prawna / legal support Ina Klimas